Hielpijn

Het hielbeen (calcaneus) is een groot en stevig bot. Het heeft een belangrijke functie bij het staan (dragen van het lichaamsgewicht) en bij het afwikkelen van de voet tijdens het lopen. Het hielbeen staat in contact met het sprongbeen (talus). Beschadigingen tussen hielbeen en sprongbeen leiden tot bewegingsbeperkingen van de voet bij het lopen. Het hielbeen staat ook in contact met middenvoetsbeentjes en vormt een aanhechtingspunt voor een aantal enkelbanden en pezen in de voet. Klachten / blessures aan de hiel komen het meest voor op twee voorkeursplaatsen; pijn aan de achterzijde of de onderzijde van de hiel. De hielpijn klachten die aan de onderzijde van de hiel gelokaliseerd zijn, zullen hieronder verder worden besproken.

Hielspoor Fascilitis Plantararis

Pijn aan de onderzijde van het hielbeen

Calcaneodynie (hielpijn)

Het vetkussen, dat zich onder de hiel bevindt, zorgt voor een goede demping tijdens het staan en lopen. Maar dit vetkussen verliest, naarmate we ouder worden, deels zijn functie. Dit betekent dat het vetkussen dunner wordt en het dempend vermogen vermindert waardoor het hielbeen overbelast of geïrriteerd kan raken.

Hielspoor

Een hielspoor is een uitgroeisel van botweefsel aan het hielbeen in de vorm van een kromme doorn. Een hielspoor bevindt zich vaak daar waar de peesplaat zijn aanhechting heeft op het hielbeen. Dit is met een röntgenfoto aan te tonen. Indien er op de röntgenfoto geen afwijkingen te vinden zijn, dan is er eerder sprake van een irritatie of ontsteking van de peesplaat. De pijnplaats bij een hielspoor is vaal met één vinger aan te wijzen.

Hielspoor rontgen

Peesplaatontsteking (fasciitis plantaris)

Dit peesblad (fascie) loopt naar de tenen toe en waaiert uit tot de kopjes van de middenvoetsbeentjes. Het steunt het lengtegewelf van de voet ter hoogte van de zool en vergroot de afzetkracht van de voet tijdens hardlopen en springen. Een peesplaatontsteking wordt meestal veroorzaakt door een te grote trekkracht aan de aanhechting van de peesplaat onder de voet.

Klachten hielspoor en peesplaatontsteking

Hoewel de klachten meestal hetzelfde zijn, zijn een peesplaatontsteking en hielspoor niet hetzelfde. Het is soms moeilijk om deze klachten van elkaar te onderscheiden, omdat ze nagenoeg dezelfde symptomen hebben en zich op dezelfde plaats manifesteren. De ontsteking aan het bindweefsel veroorzaakt de pijn. Meestal is er een scherpe pijn bij het staan en een branderig of zeurend en stijf gevoel aan de hak en door de voet heen. Ochtendstijfheid en stijfheid na rust zijn karakteristiek, zoals bij veel peesontstekingen, evenals startpijn tijdens de eerste paar meters lopen. Afhankelijk van de ernst zal er ook pijn ervaren worden tijdens het lopen.

Ontstaan van de peesplaatontsteking

Peesplaatontsteking wordt vaak veroorzaakt door overbelasting. Als de voet veel belast wordt, heeft het peesblad veel te verduren. Er komt te veel druk en spanning op te staan. Hierdoor kunnen er scheurtjes ontstaan die irritatie of een ontsteking veroorzaken. Als er sprake is van een peesplaatontsteking, kan het ook zijn dat het lichaam kalk af gaat zetten op de peesplaat. Er kan dan een botwoekering ontstaan, waardoor hielspoor kan ontwikkelen. Het is van belang om niet te lang door te blijven lopen met klachten want een peesplaatontsteking is beter te genezen dan hielspoor.

Een aantal factoren spelen een rol:

  • overbelasting vanwege sport (o.a. hardlopen) of veel staan en lopen tijdens het werk.
  • verkeerde voetfunctie, met name doorgezakte voeten (overpronatie). Als er sprake is van een doorgezakte voet, gaat de enkel tijdens het lopen te ver naar binnen en zakt de binnenkant van de voet teveel naar beneden. Hierdoor wordt de peesplaat te ver opgerekt tijdens het lopen.
  • stijve achillespezen of kuitspieren
  • overgewicht
  • ouderdom; spieren verzwakken en pezen worden minder flexibel. Dit proces begint al na het veertigste levensjaar.

Hielspoor oorzaken Overpronatie benen

Wat kan Podotherapie Bremer voor u betekenen?

Onderzoek moet uitwijzen of het hielbeen scheef staat of verkeerd wordt belast. Daarnaast moet onderzocht worden of er bij de hielpijn sprake is van hielspoor, een peesplaatontsteking of een combinatie van beiden. Voor beide aandoeningen is het belangrijk de voet te ondersteunen om overrekking te vermijden. Een goede stabiele schoen met al dan niet een corrigerende inlegzool is een eerste vereiste. Daarnaast is het voor hielspoor belangrijk om de plaats van de botvorming te ontlasten door het maken van een uitsparing in de zool ter hoogte van het pijnpunt.

Bij een peesplaatontsteking kan er een taping aangelegd worden wat de spanning in de peesplaat vermindert.

Als de klachten ontstaan door een verkeerde voetstand, afwikkeling of belasting van de voet, zijn er diverse mogelijkheden qua therapie. Hierbij kan gedacht worden aan (sport)inlegzolen, schoenadvies, tijdelijke ontlasting (tape en/of zool) in combinatie met fysiotherapie, andere orthesen, loopadvies. In hardnekkige gevallen is echter een injectie of een operatie noodzakelijk.